တဏွာမေလး မိမိခ်ဳိ သို႔
++++++++++++
ဒီမွာ မိမိ ခ်ဳိ
ကံတရားေၾကာင္႔ရယ္ မဟုတ္ရပါပဲ
ဥာဏ္မ်ားနဲ႔ ႏွလုံးသားကစားတဲ႔ပြဲမွာ
အရွဳံးသမားက နင္႔ ကို လိုေခၚတာ ငါရယ္ပါ ...
အရွက္ေၿပ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔
သက္ေသေတြ ၿပစရာမလိုေအာင္
ေစာက္ရွက္ေတြ နင္တို႔ဗ်န္းဗ်န္းကြဲၿပီေလ ...
ငါ မေခၚပဲလာၿပီ ငါ အသဲကိုခြဲတာေလာက္ေတာ႔
အလြမ္းဆိုတာေတြ နင္႔ အတြက္မွ မရွိခဲ႔တာ
နင္ မသိတာေတာ႔ သနားမိတယ္ တဏွာခ်ဳိ ရယ္ ...
ေၿပာစကားကေတာ႔ ခ်ဳိခ်ဳိသာ
ယုတ္မာတာက ဖာသယ္အထာ
အလုပ္ကေတာ႔ ေရွ႕ေနပါ
ေနာက္မီးကေတာ႔ ၾကိဳက္ကုန္းပါ
ရုပ္ၾကည့္ေတာ႔လည္း အရိုင္းပါ
စိတ္ဓါတ္ကလည္း မည္းလိုက္တာ
အခ်စ္ကိုပင္ ေသၿခာမေတြးပဲ
မေရးရာ ေလးေလးဝါး ေတြနဲ႔မို႔
ငါ ေတြး ..... ေတြးၿပီး သနားတယ္ ဟာ .....
အဆင္႔အတန္း မရွိဘူး ဟုတ္စ
အို ဗုဒၶ ကယ္ပ ဘုရား ၿဖစ္သြားမယ္
လူ ဘဝခဏေလးမွာ မယုတ္မာနဲ႔
ၿဖစ္ေလရာမွာ ဖာ ဘဝထက္ဆိုးမယ္
ကိုယ္႔အေၾကာင္းကို ကိုယ္ၿပန္ေတြး
မေသးၿခားေသးဘူးဆိုရင္ ထပ္ေၿပာမယ္
ေစာက္ရွက္မရွိလို ပုံေတြလိုက္ပို႔ၿပီး
တရားဆြဲမယ္ ဓါးဆြဲမယ္ေတြ လာမလုပ္နဲ႔
ငါ ေဆာ္လြတ္မွ နင္တို႔ မေအာ္ရေစနဲ႔ေလ ...
ေခြးဇတ္ခင္းတာ လူတကာၿပလို႔
ေစာက္ရွက္မရွိတာ ကမ္းကုန္ၾကၿပီး
ဒါလား နင္ေၿပာတဲ႔ အဆင္႔တန္းက
နွစ္ပါးသခင္ ရာဂမင္ေတာ႔
ကိုယ္႔အမွားမၿမင္ အမွန္ထင္
ဖက္ခြက္စားတို႔ သေဘာပင္
ေကာင္းေသးရဲလား ဟင္ .....
ဖာသယ္လို မိန္းမပ်က္အတြက္
ေၾကးစည္ေတြ လွိဳင္လွိဳင္ထုေပးမယ္
မ်က္ရည္ေတြ ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ မေဝးဘူး
ၿပဳံးၿပဳံးလို႔ ေပ်ာ္ေနၿပမယ္
ေစာက္ရွက္မရွိသူ နင္႔ အတြက္
ေမတၱာနဲ႔ လက္ေဆာင္ေပးလိုက္အုံးမယ္
ေနာက္ ဘဝမွာ အေဖာ္ လိုမွာဆိုးလို႔
ေပါက္သင္ညိဳ ေတြ ထည့္ေပးလိုက္တယ္
အဟပ္ အဟပ္ အေသဆိုးနဲ႔ ေသစမ္း ဟယ္ ...
No comments:
Post a Comment