---------------------
အရိပ္ပမာ မေဝးတဲ့
အတိတ္ကမၻာ ႏွယ္
အိမ္မက္ ကေလးကေန
တစ္ေရး ႏိုးလာျခင္းေပါ့
အိမ္မက္ေတြက ေဝဝါး
အတိတ္ေတြ က ခါး
အနာဂတ္ေတြက မႈံဝါး
မေသမျခာ အစေတြနဲ႔
ေျသာ္
ေဝဒနာေတြ အေျခတည္ခါ
ျဖစ္လာခဲ့ေလေသာ လူသားေပါ့
ကံအက်ဳိးေပး ရယ္ကေလ
သံေယာဇဥ္ေတြ ႀကီးလို႔မ်ား
ေမတၱာေတြ ငတ္ခဲ့ေလသလား
မၾကင္နာ တမင္ခြာခါမယ့္
မာယာေတြက ႏိွပ္စက္ေလသလား
ရင္ အႏြမ္း သည္ အလြမ္းက
စမ္းေရေတြ ခန္းသလို ပ
မခ်စ္တက္လို႔ အခ်စ္ ငတ္ေလသလား
ပူ ပူ တယ္ေလ
ရင္ခြင္ႏွစ္မႊာ ကိုႏွလုံသားရယ္က
ဆယ္ ေန ထက္ ကဲ .....
No comments:
Post a Comment